Dionizos 360

"Dionizos 360" to eksperymentalny spektakl zrealizowany kamerą 360' na podstawie trzech tragedii: "Fenicjanek" i "Bachantek" Eurypidesa oraz "Błagalnic" Ajschylosa.

Chcemy położyć nacisk na rekonstrukcję i ukazanie mechanizmu przemiany postaci. Będziemy w ten sposób kontynuować i rozwijać odkrycia poczynione w ramach projektu artystyczno - badawczego "Dynamika Metamorfozy", którego realizację rozpoczęliśmy w 2012 roku.

Przedmiotem naszych studiów jest nie badana nigdy wcześniej sekwencja ról granych przez trzech antycznych aktorów, którzy kreowali wszystkie postaci tragedii - z tego też względu na scenie nigdy nie pojawiają się więcej niż trzy postaci na raz (oczywiście nie licząc chóru).

Okazało się, że z algorytmu wejść i wyjść poszczególnych postaci, dla większości tragedii możliwa jest tylko jedna "wykonalna" kombinacja. Potwierdziły się nasze przypuszczenia, że porządek przemian jest nośnikiem znaczeń dla całej trylogii, decyduje o doborze środków aktorskich, a często bezpośrednio wpływa na zachowania sceniczne postaci.Kolejne aktorskie wcielenia nadają nowe sensy przywoływanemu w tragedii mitowi, a łańcuch przemian spaja wszystkie grane przez jednego aktora postaci w jedną meta-postać. Jej kolejne wcielenia napędzają się nawzajem, często antycypują swoje pojawianie się na scenie, wciąż przypominając widzowi, że kto kryje się za maską. Następstwo granych postaci pozwala aktorowi stworzyć w poprzedniej miejsce na następną. Pozwala także w sytuacji cytowania na odezwanie się znanym już widzowi głosem cytowanej postaci, który nagle dotkliwie "nie zgadza się" z nową maską. Eurypides uświadamia swojego widza jak dalece można utożsamić się z cudzym losem, radością lub cierpieniem i zachęca do tego. To niezwykłe zawieranie się w sobie losów różnych ludzi dokonuje się według pewnych reguł. Odkrycie ich i zrozumienie poprzez praktykę aktorską jest przedmiotem tego projektu. Nawiązując do sposobu pracy antycznych aktorów, a także odpowiadając na zaistniałe okoliczności epidemiczne postanowiliśmy spróbować nowego sposobu pracy nad aktorskimi partyturami. Każdy z aktorów będzie pracował w odosobnieniu - do pierwszego i jedynego wspólnego spotkania dojdzie w trakcie premiery.Pracujący w odosobnieniu aktorzy, najczęściej zamknięci w swoich domach, siłą rzeczy zmuszeni zostali do położenia największego nacisku na interpretację tekstu i postaciowanie, ale także na zrozumienie mechanizmu przemian. Konieczność pozostawienia miejsca dla partnera, przewidzenia jego obecności w swoim działaniu, których skuteczność zweryfikowana zostanie dopiero w dniu premiery, na oczach widzów - pozwolą nam głębiej zrozumieć warsztat antycznego aktora. Dzięki użyciu technologii 360' odbiorca doświadczenia zaproszony jest do aktywnego udziału w spektaklu, do rozglądania się po scenie. Akustycznie wciąż znajduje się w sercu akcji, a dzięki kamerom dookolnym może sam decydować za którym aktorem podąża wzrokiem, kogo w danym momencie obserwuje. Ten rodzaj zaangażowania widza w spektakl powoduje wytworzenie się zupełnie nowej formy odbioru, która paradoksalnie przybliża nas do antycznych poprzedników.